16 noviembre

El 16 de noviembre es una fecha en la que conmemoro. En el centro de mis memorias pongo a mi hermano, a su lado enciendo velitas por aquellos dos jóvenes chilenos que murieron a su lado, por los jesuitas de la UCA, las dos mujeres asesinadas con ellos, y muchos que murieron en esos días dramáticos. Y reflexiono sobre la perdida, el dolor, la tragedia que eso ha significado. Enciendo velas en este día para recordar, para reflexionar sobre las perdidas y las ausencias. Y para poner en el centro de mis recuerdos aquella sonrisa con la que siempre caminaba por el mundo mi hermano: Pavel.

16 november is een dag waarop ik herdenk. In het centrum van mijn herdenking leg ik mijn broer, naast hem steek ik kaarsen aan voor nog twee Chilenen die aan zijn zijde stierven, maar ook voor de Jezuïeten van de UCA en de twee vrouwen die met hun werden vermoord, en nog velen die stierven in die dramatische dagen. En ik denk na over het verlies, de pijn, de tragedie die heeft betekend. Ik steek kaarsen aan op deze dag om te herinneren, om na te denken over de verliezen en afwezigheid. En om in het centrum van mijn herinneringen die glimlach te zetten waarmee mijn broer altijd door de wereld ging: Pavel.