domingo, 27 de mayo de 2018

Studenten Gitaar Ensemble Nederland

Dos guitarristas ingleses abren la función. Con sus manos de dedos ágiles y rápidos van con soltura sobre las cuerdas. Se miran, se advierten uno al otro para contar las notas, los tiempos, los silencios. Tras su trabajo, aparecen doce guitarras a la vez, juntas son un espectáculo para los oídos. El trabajo en conjunto, la mezcla, la sincronización son un regalo de melodías para la vida. Cierras los ojos y te envuelves en otro mundo: el del sonido. Las doce guitarras tienen sabor a Sur, por ratos a nostalgia, especialmente cuando a Alfonsina y el mar de Ariel Ramírez le toca su turno en el programa. Se los recomiendo: Studenten Gitaar Ensemble Nederland.  Y gracias Robin Schram​ por recomendarlo.

Twee Engelse gitaristen openen de functie. Met hun behendige en snelle vingers gaan ze met gemak over de snaren. Ze kijken elkaar aan, ze waarschuwen elkaar om de tonen, de tijden, de stiltes. Na hun werk verschijnen er tegelijkertijd twaalf gitaren, samen zijn ze een show voor de oren. Het samenwerken, het mixen, de synchronisatie zijn een geschenk van melodieën voor het leven. Je sluit je ogen en je reist in een andere wereld die van geluid. De twaalf gitaren hebben een zuiderse smaak, voor momenten van nostalgie,vooral wanneer Alfonsina en de zee van Ariel Ramírez zijn beurt in het programma krijgt. Ik raad ze aan: Studenten Gitaar Ensemble Nederland .


jueves, 10 de mayo de 2018

Andar por el bosque/ Wandelen door het bos

Andar por el bosque, ampliar la mirada en su amplitud, sus colores, su vasto abrazo de hojas, la luz que lo reinterpreta. Detenerse en los detalles de sus formas, en la curva de sus troncos, en los ojos de sus hojas, veo círculos y óvalos, aquí veo líneas que anuncian viajes fantásticos e inspiran pinturas de ensueño.

Wandelen door het bos, vergroten het kijk in zijn breedte, zijn kleuren, zijn enorm omarming van de bladeren, het licht dat hij opnieuw interpreteert. Stoppen in de details van zijn vormen, in de bocht van zijn stammen, en de ogen van zijn bladeren, ik zie cirkels en ovalen, ik zie hier lijnen die aankondigen fantastische reizen en droomschilderijen inspireren.

lunes, 7 de mayo de 2018

Me gusta el sol...Ik houd van de zon

Me gusta el sol, la luz que proyecta y el calor que penetra. Me gusta cuando destella y llena mi casa de claros. Me gusta el sol con los amigos y las amigas, ese que acompaña una tarde frente al asado, una cerveza, una copa de vino o simplemente agua. Me gusta el sol porque la gente ríe de otra manera, parece flotar después de un gris intenso. Me gusta el sol que trae flores, e infinitos tonos verdes. Ese que sabe a sal y huele a viento, ese que parece de la tierra mediterránea aunque es del mar del Norte. Me gusta el sol que da color a mi piel cansada de un café pálido debido a los meses grises. Me gusta el sol que despeja de mi ropa pesada y me permite viajar por la vida con un andar más ligero. 



Ik hou van de zon, het licht dat het projecteert en de warmte die binnendringt. Ik vind het leuk als hij knippert en vult mijn huis met licht. Ik hou van de zon met vrienden, de zon die samen gaat op een middag voor de barbecue, een biertje, een glas wijn of gewoon water. Ik hou van de zon omdat mensen anders lachen, het lijkt te zweven na een intens grijs. Ik hou van de zon die bloemen en oneindige groene tonen brengt. Degene die smaakt naar zout, degene die geurt naar de wind die op mediterraan land lijkt maar uit de Noordzee komt. Ik hou van de zon die door de grijze maanden kleur geeft aan mijn huid, moe van een bleke bruin. Ik hou van de zon die mijn zware kleren opruimt en mij toestaat om door het leven te reizen met een lichtere lopend.