jueves, 9 de febrero de 2017

100 años de girasoles: Los grabados viajeros




por Lidice Michelle Melara Minero

Llegaron vía correo en un empaque moderno. Al abrirlo apareció la huella inconfundible de Camilo: un rollo de papel viejo, capa por capa pegada hasta conseguir la firmeza al tubo. Una tapadera y un lazo de tela de algodón alrededor, avejentada por los años. Era una de esas típicas cosas que hacía Camilo. Con puño y letra había escrito: “Grabados. Camilo Minero, Frente al Hospital Militar, Dávila Bolaños, Av. Bolivar #1310”. En los años 80 Camilo vivió en Nicaragua, exiliado tras la guerra en El Salvador. En ese período organizó exposiciones y siguió su trabajo artístico por el mundo. En manos de Ángela Grollmisch cayeron un día 9 grabados de Camilo. Ella cuenta que una pareja de brasileños se los entregaron para organizar una exposición en la ex República Democrática Alemana (RDA). Los años pasaron, y la vida de Ángela tomó otros caminos. Años después redescubrió los grabados, Camilo ya había fallecido. Hizo varios intentos por contactar a la familia pero sin mayores resultados. Pero hace poco nos encontró. He aquí los grabados viajeros.
En el marco de los 100 años de girasoles es un placer mostrarles algunos de estos grabados, que llevan además de la huella del pintor una historia impregnada. Algunos, ya los hemos visto como el famoso Canillita, otros, a pesar de su antigüedad son nuevos ante nuestros ojos.

100 jaar van Girasoles: de reizigers houtsneden.

Ze kwamen in een moderne verpakking. Toen ik het open maken kwam de onmiskenbare stempel van Camilo: een rol van oude papier, laag voor laag rond de buis om het stevig te maken. Een deksel en een touwtje van katoenen rond de buis, het touwtje was oud vanwege de jaren. Het was een van die typische dingen die Camilo deed. Met zijn  handschrift had hij geschreven: "Houtsneden. Camilo Minero, in de voorkant van het Militair Hospitaal, Dávila Bolaños, Av. Bolivar # 1310 ". In de jaren 80 leefde Camilo in Nicaragua vanwege ballingschap. Het was oorlog in El Salvador. In die periode organiseerde hij nog tentoonstellingen en hij exposeerde zijn artistieke werk over de hele wereld. Op een dag kwamen in de handen van Angela Grollmisch de houtsneden van Camilo. Een brazilianse koppel gaf ze de houtsneden om een solidariteit tentoonstelling met El Salvador te organiseren in de Duitse Democratische Republiek (DDR). De jaren gingen voorbij en Angela's leven nam een ander weg. Jaren later heeft ze de houtsneden herontdekt, Camilo was al overleden. Hij maakte verschillende pogingen om contact met de familie te maken, maar zonder resultaat. Kort geleden heeft ze nog een keer geprobeerd en ze heeft ons gevonden. Hier zijn sommige van de reizigers houtsneden.

In het kader van de 100 jaar van de “Girasoles” is een plezier enkele van deze houtsneden te laten zien. Ze hebben niet allen het merk van de kunstenaar maar ze hebben ook een geïmpregneerd geschiedenis. Sommigen, zoals de beroemde Canillita hebben we al gezien, anderen, ondanks hun leeftijd ze nieuw voor onze ogen.